یکی از مخاطبان با ارسال یادداشتی به مشرق درباره بازدید وزیر اقتصاد دولت از فرودگاه امام خمینی (ره) نکاتی را در این مورد نگاشته است:
ساعت 10 شب چهارشنبه گذشته به طور اتفاقی در فرودگاه امام خمینی (ره) بودم که دیدم ناگهان ورودی سالن فرودگاه شلوغ شد.
کنجکاو شدم و دنبال جماعتی که می دویدند، رفتم. چیز خاصی نبود، وزیر اقتصاد آن وقت شب آمده بود که به فرودگاه سر بزند.
از همراهانش پرسیدم ایشان این وقت شب در فرودگاه چه می کند؟ گفتند برای بررسی وضعیت تخصیص ارز مسافرتی آمده است. خوشحال شدم که حداقل یک نفر برای بررسی آن وضعیت آشفته و ازدحام عجیب مردم جلوی شعبه های بانک ملی که با روش جدید فروختن ارز مسافری با حواله پیش آمده رسیدگی کند.
قبلا مسافران می توانستند ارز مسافری خود را از همه شعبه های بانک در شهر تهیه کنند، اما با روش جدید همه مجبورند به همان یکی دو شعبه داخل فرودگاه مراجعه کنند و هر کسی می تواند بفهمد چه هجومی برای دریافت ارز جلوی این شعبه ها که چند نفر کارمند هم بیشتر ندارند، تشکیل شود.
با این وجود ظاهرا طوری هماهنگ کرده بودند که پرواز رفته بود. به همین دلیل حتی یک نفر مسافر هم جلوی باجه ها نبود. مسوول باجه می گفت یک ساعت دیگر اینجا جای سوزن انداختن نیست.
اما آنچه من می خواهم بگویم، به این قضیه مربوط نیست. من تقریبا تا آخر بازدید وزیر محترم، همراه تیمش بودم. آخر وقت که ایشان داشت فرودگاه را ترک می کرد، کسی نزدیکش آمد و خود را بازرس بانک مرکزی معرفی کرد.
او از عدم تبدیل ارز کشورهای مختلف در صرافی های فرودگاه گلایه داشت. او خطاب به وزیر اقتصاد گفت: من امشب دیدم یک چینی پول ایران را پاره کرد چون نتوانست آن را تبدیل کند.
آقای وزیر اقتصاد در پاسخ به این جوان، حرف عجیبی زد که من را شوکه کرد. او گفت: "ببینید! اگر یک چینی پول ایران را پاره کرد، شما هم یک پول چینی را پاره کن!"
این حرف آقای وزیر برای من آن قدر عجیب بود که هنوز صدایش را از گوشی موبایلم پاک نکرده ام. شاید خود وزیر هم نفهمید که در آن وقت شب چه حرفی زده، چون بعدش این طور توضیح داد " شما که بازرس بانک مرکزی هستید، بروید به بانک مرکزی بگویید تا نرخ مرجع همه ارزها را اعلام کند تا خرید و فروش همه ارزها امکان پذیر شود. هر کسی هر ارزی را که بانک مرکزی قبول دارد، می تواند به نرخ مرجع تبدیل کند."
من از این اظهار نظر وزیر اقتصاد، واقعا متاسف شدم، همان طور که از آمدن ایشان به فرودگاه در زمانی خلوت متاسف شدم. چون حداقل آن وقت شب 100 نفر به دنبال وزیر محترم راه افتاده بودند تا از وضعیت کاملا مناسب فرودگاه به ایشان گزارش بدهند. کاش آقای وزیر یک ساعت دیگر در فرودگاه می ماند.